Benjo Maso – Het zweet der goden
Zijn boek over de Tour van 1948 (Wij waren allemaal goden) maakte erg veel indruk. Een schitterend verhaal met veel informatie, waar gebeurd, maar geschreven als een geweldige meeslepende roman.
In dat licht bezien viel dit boek, Het zweet der Goden, mij tegen. Nu is dat ook niet helemaal eerlijk. Want als we GGM’s boeken blijven vergelijken met 100 jaar eenzaamheid, Mulish altijd met De Aanslag en John Irving met Garp. Harper Lee schreef nooit een boek meer na To kill a mockingbird.
Dan zou Maso nooit meer kunnen schrijven, dat is een oneerlijke vergelijking dus. Maar een feit blijft dat de passie die ik bij Wij waren allemaal goden wel continu tegenkwam, compleet miste in Het zweet der goden.
Het boek is een soort van geschiedenis van de wielersport. Beginnend in 1868 in Frankrijk, eindigend in 1998, wanneer doping de Tour lijkt te hebben vermoord. Stapje voor stapje leidt de historicus ons lezers door de 130 jaar durende geschiedenis van wedstrijden op de fiets.
Het meest interessante vind ik dan de verhalen uit de begintijd, over de laatste halve eeuw heb ik al meer dan voldoende gelezen, gehoord en zelfs gezien, daar heb ik dit boek niet voor nodig. En dan zijn er dus best aardige delen van dit boek, die het lezen absoluut de moeite waard maken. Maar het is, in mijn ogen, niet voldoende om van een goed boek te spreken. Het zij zo.
Citaat: “De Tour wekte zoveel enthousiasme dat het publiek zich het jaar daarop actief met het wedstrijdverloop begon te bemoeien. Toeschouwers strooiden tientallen kilo’s kopspijkers, punaises, kraaienpoten en glasscherven op de wegen. Etappeaankomsten ontaardden soms in complete veldslagen.” (blz. 28/29)
Nummer: 10-026
Titel: Het zweet der goden
Auteur: Benjo Maso
Taal: Nederlands
Jaar: 2008 (orig.: 1990)
# Pagina’s: 221 (4899)
Categorie: Sport (Wielrennen)
ISBN: 978-90-482-0002-3
Meer:
Wij waren allemaal goden (mijn recensie)
Bibliografie op literatuurplein
Biografie op wielersportboeken
